Column Steven de Waal
Bouwen op de nieuwe Domtoren
Onze Dom is eindelijk uit de steigers. Na 7 jaar moeten we allemaal nog een beetje wennen aan deze nu zo ranke en slanke trots van de stad. Wat nog niet helemaal helpt, is dat de torenklok soms verkeerd staat, gewend als we zijn daarop te zien in welke tijd wij en de stad eigenlijk leven. Wel lijkt het carillon ineens beter, voller en muzikaler te klinken of heeft stadsbeiaardier Malgosia Fiebig er meer zin in gekregen?
Het is mooi te zien dat de antieke Domstenen die bij de restauratie overbleven, werden gebruikt voor nieuwe domtorentjes als aandenken. Voor Utrechters en toeristen, maar ook als stenen voor nieuwe bouwplannen. Daaraan kan je zien dat deze stad in de loop van eeuwen toch wat geleerd heeft.
De Grote Storm gelijktijdig in Europa
De storm van 1 augustus 1674, nu 350 jaar geleden (het ‘schrickelijk tempeest’), had tot gevolg dat het resterende puin middenin de stad daar nog 150 jaar lag. Wat pas na opruimen uiteindelijk ons Domplein werd.
De herdenking van die storm vierde de stad groots in de Domkerk (of moet ik zeggen: het overeind gebleven restant van de Domkerk?) met een opvoering van een speciaal hiervoor geschreven orgelmuziekstuk ‘De Grote Storm’. Utrecht liet daarmee haar internationale en creatieve aard goed zien. Vier grote orgels, tegelijk bespeeld in Berlijn, Düsseldorf (beide Duitsland), Blackburn (UK) en, uiteraard ons eigen Domorgel voerden het muziekstuk uit. Gelijktijdig zichtbaar en hoorbaar dankzij digitale technologie.
Spannend, internationaal, niet bang
Zeker iets om trots op te zijn, maar waar ook een zekere trots op deze bijzondere stad uit spreekt. Het Ensemble Insomnio met zijn onderzoeks- en ontwikkelpijler Touchlab had tijdig goed durven organiseren dat dit een interessante gebeurtenis was met een Europese dimensie (de storm rukte op uit Frankrijk). Dat heel Europa dus ook mocht weten waar Utrecht lag en hoe de Domkerk eruit ziet. Een gedurfde en experimentele aanpak. Spannend, creatief, internationaal en niet bang, zo willen we Utrecht graag zien.
Oud en modern in Leidsche Rijn.
Daarmee werd hier, net als bij de restauratie van de Domtoren, heel goed het oude en moderne gecombineerd. Dat is ook nodig, want er zijn – gelukkig – vele nieuwbouwplannen.
Hoe dat kan werken, is goed te zien bij onze meest uitgebreide jongste uitbreiding: Leidsche Rijn. Ik vind het heel fraai hoe daar oude landschapselementen zijn behouden en hoe zij architectonisch in de zichtbare nieuwbouw zijn verwerkt. Per cluster en wijk werkten gemeente, ontwerpers en ontwikkelaars met verschillende architecten die ook de vrije hand hadden dat stuk geheel op eigen wijze vorm te geven. Heel creatief dat niet gekozen is voor een saaie, eenvormige en alles bedekkende standaard aanpak.
Uitkijken naar nieuwbouw
Grootschalige uitbreiding met een kleinschalige en diverse vormgeving, kan het moderner?
Ik kijk nu al uit naar alle nieuwbouwwijken die deze groeiende stad nog wil aanleggen, in inspirerende combinaties van oud tot heel oud met modern. De gerestaureerde Domtoren laat zien hoe dat eruit ziet.
Steven P.M. de Waal
Lid Utrecht Development Board
![Bouwen op de nieuwe Domtoren]](/assets/images/pasfotos/steven_de_waal2.jpg)
Rien Nagel, Kees Rutten en Monique Mourits
INTERVIEW"Constructief, maar wel kritisch"
De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.
> Lees het hele interview