Column Nicoline Meijer

De Lerende Stad

Op 24 februari is het een jaar geleden dat de Russische invasie in Oekraïne begon. Een verwoestende oorlog die veel slachtoffers heeft gemaakt en grote vluchtelingenstromen op gang heeft gebracht. Ook in Utrecht zijn veel Oekraïense vluchtelingen terechtgekomen. Een klein beetje ‘thuis’ vinden sommigen bij Stichting Vital’nya, dat huiskamer in het Oekraïens betekent. Met dank aan een aantal betrokken Utrechters. Hier hebben ze een plek waar ze samen kunnen zijn, ervaringen delen of lessen volgen. Hun leven bestaat uit de dag van vandaag. Morgen kan het weer anders zijn. Daarom is deze ‘huiskamer’ zo belangrijk. Ze zijn er veilig en worden gezien.

Geen bestaansrecht

Ik stel mij vaak voor hoe het is om te moeten vluchten. Je leven zoals je het kende, achter je te laten. Geen afscheid kunnen nemen van dierbaren. Niet meer omkijken, alleen vooruit. Naar een toekomst die niet meer is dan een zwart gat waarin je verdwijnt. Ook in mijn familie heeft oorlog een grote rol gespeeld. Ik weet wat het betekent om geen bestaansrecht te hebben. En de voorbeelden domineren nog altijd het nieuws. Kijk naar de situatie van vrouwen in Afghanistan, geweld tegen lhbti+’ers wereldwijd of de Oeigoeren in kampen in China. Hadden al deze mensen maar een veilige plek om een klein beetje ‘thuis’ te zijn en gezien te worden voor wie zij zijn.

Een plek om thuis te komen

Wij kunnen die kleine beetjes ‘thuis’ realiseren. Door te luisteren, te kijken, te ontmoeten. Nieuwsgierig zijn naar de ander, leren van elkaar. De hand uitsteken, verbinden. Talenten ontdekken, samen ontwikkelen. Mogelijkheden zien, veiligheid bieden. Vallen en weer opstaan. Elkaar vasthouden en verdergaan. Samen groeien en van waarde zijn. Voor elkaar. Een plek om thuis te komen.

Actief burgerschap

Dat vraagt actief burgerschap. Een leven lang ontwikkelen. Om bij te kunnen blijven in deze snel veranderende wereld, is het goed om onze horizon te verbreden. De wereld is al lang niet meer een ver-van-je-bedshow. De wereld ligt om de hoek. De kennis ligt voor het oprapen. Maar je moet het wel willen zien. We kunnen leren van anderen. Misschien wel bij Stichting Vital’nya.

Waaier van mogelijkheden

We kennen het beeld van de waaier van minister Dijkgraaf. De kanteling van een ladder naar een waaier van mogelijkheden waar alle onderwijsvormen gelijk zijn. Waar iedereen naar aanleg en voorkeur zijn of haar talenten kan ontplooien. Van waarde is voor de samenleving.

Laten we iets toevoegen aan die waaier. Niet leren op de traditionele manier. Nee, leren van het leven door open te staan voor mensen die ver van onze leefwereld afstaan. Laten we naast het leven lang ontwikkelen een leven helpen ontwikkelen. Daar worden wij ook wijzer van.

Verschil maken

Samen maken we van de stad een thuis. Dat past bij wie we zijn. De stad van Sint Maarten. Het delen zit in ons DNA. Niet het verdelen. Verbinding boven polarisatie. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. De voorbeelden liggen voor het oprapen. Het is aan ons om te leren een verschil te maken. “Onderwijs is het machtigste wapen dat je kan gebruiken om de wereld te veranderen.", zei Nelson Mandela ooit. We zijn nooit te oud om te leren.

Nicoline Meijer
Lid Utrecht Development Board

De Lerende Stad]

> Aanmelden nieuwsbrief



» » De Lerende Stad

Utrecht
Jeroen HermkensRien Nagel, Kees Rutten en Monique Mourits INTERVIEW

"Constructief, maar wel kritisch"

De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.

> Lees het hele interview