Deel deze pagina:

Richard Kraan

Column Richard Kraan

Groter durven denken

Ik hoor het mijzelf, als lid van UtrechtDB en als voorzitter van cluster Internationaal van de EBU, vaak zeggen: de stad zou de mentaliteit moeten hebben om groter te durven denken. Tegelijkertijd heb ik als geboren en getogen Utrechter veel begrip voor al die betrokken Utrechters die in columns of reacties op social media kritisch zijn. Over de groei van de stad, over de besluiten van het stadsbestuur. Het gaat over de angst, de eigenheid van Utrecht te verliezen. Absoluut geen tweede Amsterdam te willen worden met een overbevolking aan toeristen, met dure huizen en volstrekt niet meer bereikbaar zijn. Er is kritiek op de noodzaak om te groeien en te internationaliseren.

Stad groeit vanzelf

Een lastig dilemma dat de agenda van de stad en haar betrokken bewoners en belanghebbenden sterk beïnvloedt. De stad groeit namelijk bijna als vanzelf en steeds meer mensen wonen en werken in Utrecht. Hoe blijft de groei beheersbaar? Hierbij een aantal overwegingen die kunnen bijdragen aan de discussie omtrent dit dilemma.

Coalitieakkoord geeft hoop

De titel van het coalitieakkoord 'Utrecht: ruimte voor iedereen' met statements als 'met elkaar de stad maken' en 'plaats van iedereen' geeft hoop voor wie mede de richting wil bepalen en betrokken wil zijn bij het proces waarin de stad beweegt. Het college zet zich ervoor in dat iedereen mee kan doen en mee kan delen in de vooruitgang. Voorts zegt het college dat je in Utrecht betaalbaar moet kunnen blijven wonen, in een gezonde stedelijke omgeving en dat de stad bereikbaar en aantrekkelijk moet zijn. Samenwerking is het sleutelwoord om de krachten te bundelen en te versterken met een zelfde doel voor ogen: een healthy urban living Utrecht.

Verwachtingen van 'iedereen'

Klinkt te mooi om waar te zijn. Ik heb zelf best veel beelden bij de ambities maar is het ook reëel dat het college deze toekomst over vier jaar heeft bereikt? Ik hoop het van harte en zal zeker mijn steentje bijdragen waar mogelijk en nuttig. De realiteit is echter dat het ongelofelijk lastig is om in een stad als Utrecht te voldoen aan de verwachtingen en meningen van 'iedereen'.

Leiderschap

Utrechts kracht zit onder andere in de uiteenlopende verwachtingen en meningen. Deze diversiteit biedt tegelijkertijd een enorme uitdaging. Hoe krijg je consensus? Dat vraagt om keuzes en leiderschap. Duidelijk maken waarom de keuzes gemaakt moeten worden en duidelijk zijn over het hoger doel dat wordt nagestreefd. Dit vind ik in het coalitieakkoord onderbelicht: waarom dit beleid, hoe ziet de stad er over 20 jaar uit en welke bijdrage leveren stadsbestuurders aan het toekomstbeeld. Het toekomstbeeld moet je halen uit de diverse thema's en zachtere factoren die in het coalitieakkoord worden beschreven. Hiermee draaien we een beetje om de eigenlijke boodschap heen: de stad gaat fors veranderen, maar dat is noodzakelijk om te overleven.

Groeistuipen

Ook ik ben alert op het mogelijk verlies van eigenheid en ik zie de groeistuipen waar wij mee te maken hebben. Maar ik ben ervan overtuigd van de noodzaak van 'groter denken'. Noodzakelijk om de stad aantrekkelijk, leefbaar en bereikbaar te houden. Maar ook om ruimte te bieden voor echte innovaties zodat de stad - ondanks de groei - gezond blijft.

Regio betrekken

Steden en regionale samenwerking krijgen een steeds prominentere rol. Om de groei duurzaam op te vangen en de stad leefbaar te houden zal de stad Utrecht om zich heen moeten kijken. Niet alleen naar de direct omliggende regiogemeenten U10 maar ook naar andere steden zoals Amersfoort en omliggende gemeenten en Hilversum.

Ontwikkelingsfonds

In (inter)nationaal verband is een sterke regio van groot belang. In dat kader juich ik de vorming van een regionaal (ontwikkelings)fonds van harte toe. Wat mij betreft een mooie basis om de samenwerking binnen de regio verder te versterken op gebied van marketing, congressen, trade & invest maar ook toerisme, cultuur en hotel & horeca. Uiteindelijk doorgroeien naar regionaal aangestuurde en gefinancierde organisaties? Wie zal het zeggen, maar het groter durven denken komt hier wel prominent naar voren. De uitdaging zal blijven de eigenheid binnen stad en regio te bewaken. Maar wellicht door juist meer op regionale schaal te organiseren kun je als stad beter focussen op je eigenheid en de 'last' meer met elkaar verdelen. Zo kan en moet de organisatie rondom Vuelta 2020 een belangrijke impuls vormen voor regionaal denken en samenwerking.

Groot denken, maar niet te groot

De groei van de stad overkomt ons of we willen of niet. Het is het gevolg van maatschappelijke ontwikkelingen, de centrale ligging van stad en regio en de aantrekkelijkheid om hier te wonen, te recreëren en te werken. Nadenken over morgen en overmorgen vraagt lange-termijndoelen die inspireren en uitdagen. Het gaat om nieuwe oplossingen voor bereikbaarheid, energiehuishouding, gezondheid, vestigingsklimaat, wonen en ontspanning. Te klein denken veroorzaakt stilstand maar door te groot te denken kun je het overzicht kwijtraken.

Balans

Beide, te klein én te groot kunnen tot verlamming leiden. De balans ligt dus - zoals vaak - ergens in het midden. Ook hierbij kunnen wij onze eigenheid verstevigen: een weg inslaan die past bij de regio Utrecht zonder te groot te denken maar wel met een duidelijk verwachtingspatroon over de reis die wij met elkaar aan het doormaken zijn.

Richard Kraan
Lid van Utrecht Development Board

> Aanmelden nieuwsbrief

Home » Columns » Groot denken, maar niet te groot