Column Trude Maas

Minder lege kindermagen in Utrecht

Toen de melklobby krachtig was plus de levendige herinnering aan het gebrek aan eten tijdens de oorlogsjaren, dronk de jeugd op school elke dag een flesje melk. Gewoon van de koe, want havermelk werd natuurlijk pas uitgevonden toen we dat voedseltekort allang weer vergeten waren. 
Wanneer en waarom we met die schoolmelk ophielden? Maar eens aan opa en oma vragen. 

De tijden veranderen. Gelukkig maar. 
Nu leven we in consumentisme en overvloed. Zoals opa en oma zich dat nooit hebben kunnen voorstellen. 

Tekort aan goed eten

De vijand heet nu obesitas. Tenminste, voor sommige kinderen. Andere voelen dat tekort aan goed eten al te goed. Nog steeds, of wéér misschien.
Voedselbanken groeiden uit tot een ‘gewoon’ fenomeen.  
We kennen programma’s voor ontbijt en lunches op school. Op arme scholen. Bijna zeg ik dat die programma’s er waren. Want naar goed Hollands gebruik organiseren we af en toe wel wat, bij iets teveel maatschappelijke druk. En we stoppen ook weer vrolijk met onze stimulans als er andere partijen aan de macht komen.  

Gevuld lunchdoosje of niks

Eten voor sommige kinderen, zo komt er meestal uit de hoge hoed. Niet altijd voor de hele klas. In die klassen zitten dus naast elkaar haves en have nots. De een met een gevuld lunchdoosje, de ander met niks. Hoe schril wil je het stigma hebben?
Tijd om eens na te denken over een betere en structurele aanpak. 

Allang middageten op school

Diezelfde opa en oma dachten overigens een tijdje dat Nederland gidsland was. Voorop liep in goede maatschappelijke ontwikkelingen. 
Maar nu we meer contacten hebben voorbij de dijken, blijkt ineens dat in de meeste EU-landen het middageten op school allang geregeld is. Tja, wij zijn nog lang niet zover. Bij ons tref je wel de vanzelfsprekende  gymzaal in een school, maar alleen bij uitzondering een keuken.

Volkoren crackers

De scholen in Utrecht die inmiddels wel aan middageten op school doen, kunnen daar overigens mooi over vertellen. Boterhammen zonder korstjes zijn ineens geen onderwerp van gesprek meer, en nieuwsgierige kinderen gaan ook zomaar beleg uitkiezen dat ze thuis nog nooit zagen. Omdat vriendjes dat heerlijk bleken te vinden. En met je handen eten blijkt niet iedereen te doen, zien ze. 
Moeders rapporteren aan de juf dat ze nu in de supermarkt zoeken naar volkoren crackers, omdat die op school zo heerlijk bleken. 
Kortom, er is wel wat te zeggen voor dat eten op school. 

Fondsen beschikbaar

Wat is nu wijs? In heel Utrecht zou als standaard kunnen gelden dat elk kind tussen de middag de lunch van school krijgt. Dus eerst zorgen dat de scholen ontzorgd worden en niet langs drie subsidieloketten hoeven om dagelijks voor alle kinderen een lunch op school te organiseren. We moeten zorgen voor een vast patroon en programma met structurele middelen. Dat kan beginnen met het Jeugdeducatiefonds natuurlijk, dat al volop inzet in het landelijke Programma Schoolmaaltijden. Bij dat fonds is geld beschikbaar. Helaas niet genoeg.

Solidariteitsfonds

Misschien dat er aanvullende inzet kan komen van het nieuwe Solidariteitsfonds van de gemeente samen met schoolbesturen. De scholen storten daarin voortaan de vrijwillige ouderbijdragen. De pot met geld wordt verdeeld over de deelnemende scholen. Zodat elk kind kan genieten van alle schoolactiviteiten, ook als de ouders die niet kunnen betalen. En misschien dat opa en oma zo’n fonds een goede bestemming vinden voor hun spaarcenten? Is dat al mogelijk?

Lege kindermagen

En dan: de keuken opnemen in de criteria waaraan nieuw te bouwen scholen moeten voldoen. Moet toch niet al te ingewikkeld zijn. Andere steden in dit landje gingen ons al voor. Eens kijken hoe die dat doen? 

Zodat onze burgemeester in haar volgende Nieuwjaarstoespraak kan melden dat we niet meer uitblinken met ‘honger op school’.
Want dit jaar kon ze helaas melden dat het in Utrecht om 10.000 lege magen ging.
De schokgolf die dat cijfer veroorzaakte moeten we nu gebruiken voor de oplossingen.

Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board

Minder lege kindermagen in Utrecht]

> Aanmelden nieuwsbrief



» » Minder lege kindermagen in Utrecht

Utrecht
Jeroen HermkensJeroen Hermkens INTERVIEW

"Utrecht kan van kunstenaars profiteren"

"Had iemand ooit van Bilbao gehoord zonder het Guggenheim museum?" Jeroen Hermkens, beeldend kunstenaar en UDB-lid, pleit voor meer zichtbare kunst en cultuur in Utrecht. "We snakken naar schoonheid" zegt hij. En hij ziet dat grote culturele projecten een verrassende invloed hebben. "De bouw van het Antwerps Museum MAS heeft in korte tijd een verpauperde wijk een ander imago gegeven".

> Lees het hele interview