Column Rien Nagel
Utregse Dromen Board
Utregse Dromen Board, dat is even de nieuwe betekenis van de Utrecht Development Board. De veertien leden zijn aan het dromen gegaan. Dat is veel leuker dan alleen maar verantwoorde bestuurlijke taal uitslaan. Voordat je het weet verval je dan in bestuurlijk jargon dat niemand inspireert. De B kan ook nog staan voor Bedrog. Dat heb je met dromen vaak, dat ze niet uitkomen. Of dat een droom een nachtmerrie blijkt te zijn.
Hoog Catharijne
In het verleden is dat in Utrecht wel gebeurd. Denk aan het oude Hoog Catharijne, als dat geen nachtmerrie was? De eerste decennia gold hier voor Nederlandse begrippen revolutionair en verfrissend winkelen, hoewel er ook critici waren. Daarna ging het mis. Wie heeft zo laat aan de bel getrokken? Het laat ook zien hoe lang het kan duren voordat zo'n nachtmerrie voorbij is. Maar daarna kan het toch weer mooi worden. Een plek waar de Utrechters trots op mogen zijn. En inmiddels een metafoor voor de ontwikkeling van Utrecht naar een echte flinke stad.
Jaar 2030
In
onze denkoefening om te durven dromen hebben wij het jaartal 2030 in gedachten
genomen. Dat helpt om los te komen van beperkingen en restricties. Want we
hebben vaak te veel begrip voor allerlei argumenten waarom iets niet kan. Omdat we weldenkende mensen
zijn die zich graag en gemakkelijk identificeren met verantwoordelijke
bestuurders.
Dat
helpt niet. Daarom nemen wij een punt in de toekomst.
Ik
kwam met het idee om over een volkomen autovrije stad te dromen. Wat een
ruimte, wat een hoeveelheid groen, wat een leefbaarheid komt er plotseling bij.
Wat kan je daar allemaal mee doen? Extra ruimte om te recreëren, of te wonen,
of te werken? Of om iets kunstzinnigs mee te doen? In onze dromen zouden we kunstenaars aan het roer zetten in de hoop
en verwachting dat er eindelijk echt out-of-the-box wordt gedacht en gedaan.
Schoonheid
Daarmee wordt schoonheid een criterium in plaats van efficiëntie en doelmatigheid. Daar zit het woord matig in en dat is het laatste wat Utrecht moet willen. We willen geen matige stad zijn maar een top-stad waar mensen bij wijze van spreken vechten om er te mogen wonen en werken. Want al eerder hebben we vanuit de Utrecht Development Board omarmd dat het werken ontstaat waar mensen graag wonen. Daar komen de knappe en creatieve koppen bij elkaar om innovaties te bedenken en nieuwe concepten. Of nieuwe behandelmethoden voor ernstige ziektes.
Utrecht als gastvrije stad
Een ander idee is om nationale problemen beet te pakken. Dat gaat bijvoorbeeld over wonen. Er is een enorm tekort aan betaalbare woningen. Als je dan kijkt naar de vier grote steden is er eigenlijk maar één stad bij uitstek geschikt om hier een bijdrage aan te leveren: Utrecht. Logistiek het gunstigst gelegen van alle grote steden. Het is niet toevallig dat de grootste Vinex-locatie van Nederland in de gemeente Utrecht is gelegen, namelijk Leidsche Rijn. Een wijk zo groot als de stad Leeuwarden. 'Zo klein is die wijk niet', placht een oud-bestuurder van de stad gekscherend steeds te zeggen als die vergelijking weer eens gemaakt werd.
Leiderschap richting miljoen inwoners?
Feit blijft dat Utrecht in de positie is om hier leiderschap te tonen. In het debat komen er (eindelijk) geluiden naar voren om ruimtelijke ordening niet aan decentrale overheden over te laten maar hierbij meer centraal de regie te nemen. Dat moet gepaard gaan met een sterke lokale overheid. Ik denk dat de stad Utrecht dan zal moeten samengaan met de buren. Er is een stad nodig met, laten we zeggen, een potentieel van richting een miljoen inwoners ergens na 2030 om dit soort vraagstukken goed aan te kunnen.
Dromen komen uit
Daarover en over meer dromen discussiëren wij in 2020 graag, om af te tasten hoe groeiend Utrecht zichzelf kan blijven in de komende tien jaar. Heerlijk om zo te kunnen dromen zonder zorgen over de uitvoerbaarheid. In 2030 staan er bestuurders aan het roer die zich nergens door laten hinderen en gewoon doen wat mensen nodig hebben en mooi vinden.
Rien Nagel
lid Utrecht Development Board
"Utrecht kan van kunstenaars profiteren"
"Had iemand ooit van Bilbao gehoord zonder het Guggenheim museum?" Jeroen Hermkens, beeldend kunstenaar en UDB-lid, pleit voor meer zichtbare kunst en cultuur in Utrecht. "We snakken naar schoonheid" zegt hij. En hij ziet dat grote culturele projecten een verrassende invloed hebben. "De bouw van het Antwerps Museum MAS heeft in korte tijd een verpauperde wijk een ander imago gegeven".
> Lees het hele interview