Column Jeroen Hermkens
Goedemorgen, buschauffeur
Ik draai met mijn auto de straat in. Overal scholieren op de fiets, spitsuur in de stad. Achter mij komt met hoge snelheid een auto op me af. Hij zet zijn groot licht aan. Als ik ook nog ga parkeren wordt het hem te veel. Hij claxonneert en steekt zijn vuist in de lucht. Het moet ook wel verdomd frustrerend zijn dat een idioot wil parkeren als er net een recht stuk straat voor je ligt om gas te geven.
Mijn hele leven loop ik als een opgewekte vrolijke toeschouwer door de wereld. Als je oog hebt voor je omgeving heb je altijd een mooi moment. Een aalscholver op de singel, de buurvrouw die haar operarepertoire voor het open raam oefent. Ik houd van de stad als ik de Dom weer zie staan in het ochtendlicht met altijd weer de klanken die beiaardier Malgosia Fiebig vanaf de toren over ons heen strooit.
Waarom boos
Goedemorgen meneer, hoe is het met U, straalt de orgeldraaier naar me als ik wat munten in zijn bakje doe. Waarom zou ik boos zijn? Maar niet iedereen loopt vrolijk door de wereld. Boosheid lijkt voor veel mensen de nieuwe liefhebberij te zijn geworden. Zowel nationaal als internationaal. Er wordt gesproken over afrekenen met politici in plaats van met ze te praten. Wie lacht er nog om zichzelf.
In Utrecht hebben stad en provincie de handen in elkaar geslagen met een plan voor de A27. De stad veert op, niemand wil nog meer inbreuk op de natuur. Het Utrechtse plan is veilig en nog goedkoper ook. Maar de minister is boos en kiest voor het oude plan. Doet hij dat omdat het plan beter is? Of doet hij dat omdat hij wil afrekenen met de door hem zo verfoeide ‘klimaatdrammers’. Zelfs 1 miljard besparing heeft hij voor bestraffing over. Terwijl dat weer een prachtig bedrag is om te gebruiken om het gat te vullen nu de btw-verhoging voor de Kunsten wordt teruggedraaid.
De Kunsten
Want dat is waar het om gaat. De Kunsten, musea, theater, muziek. Dan gaat je boosheid het beste over. In het opnieuw geopende dB’s studio’s waar je lekker op de drums ramt. En ben je al wezen kijken bij culturele vrijhaven De Nijverheid. Loop eens binnen bij Kunstliefde op de Nobelstraat en koop daar iets waar je blij van wordt.
En als de plastic rommel die je kocht via een goedkope Chinese site bij aankomst toch tegenvalt? Bezoek dan eens een Utrechtse ontwerper en verbaas je in die ateliers over de creativiteit. Pak een kwast, een stuk klei in je hand. Want we moeten weer blij worden, stoppen met die boosheid. Maak een herfstwandeling door Amelisweerd om je gedachten te verzetten.
En morgenvroeg als je de bus instapt, mag je gerust met een brede glimlach ‘Goedemorgen’ zeggen tegen de buschauffeur.
Jeroen Hermkens
Lid Utrecht Development Board
![Waarom zou ik boos zijn?]](assets/images/pasfotos/jeroen_hermkes.jpg)
Rien Nagel, Kees Rutten en Monique Mourits
INTERVIEW"Constructief, maar wel kritisch"
De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.
> Lees het hele interview