Column Rien Nagel
Anarchie in Zeist
Een tijdje geleden was ik te gast bij het zogenaamde Utrechtse Stadsmakersdiner. Een ontmoeting met inspirerende mensen uit allerlei geledingen van de Utrechtse maatschappij. Zelfs mensen die je niet tot de 'usual suspects' rekent die beroepsmatig dit soort bijeenkomsten aflopen.
Er was een hoge meneer uit Barcelona ingevlogen om te vertellen wat Utrecht moet doen om het Nederlandse Barcelona te worden. Aan het ambitieniveau lag het niet.
Bonte verzameling
Waar ging het om in deze meeting? Utrecht wil zich positioneren als 'creatief en innovatief'. Daar kan wel wat originaliteit en denkkracht bij gebruikt worden. Vandaar deze bonte verzameling van mensen. Er schijnen Utrechtse waarden als 'welcoming and connecting' te bestaan die zelfs al worden herkend in de Utrechtse samenleving. Maar de waarden 'bright and inspiring' behoeven nog enige verdieping.
Talentvolle mensen
Uit de gesprekken kwam overduidelijk naar voren dat het gaat om aantrekkelijk te zijn voor talent. En talent komt naar plekken waar het goed toeven is. Of, om te parafraseren op het thema van ons UtrechtDB-lid Gerard Marlet: de pijl loopt van aantrekkelijk wonen naar economie, en niet andersom. Talentvolle mensen creëren economie. Overheden maken nogal eens de fout om te denken dat het aanleggen van mooie bedrijventerreinen bedrijven aantrekt. Dat is een misvatting.
Broedplaatsen
Waarom is het dan in Utrecht zo aantrekkelijk? Dat behoeft nauwelijks betoog. Iedereen kan zien hoe mooi de stad is met haar prachtige oude binnenstad, de grachten, en ga maar door.
Maar ook nodig zijn plekken waar geen beleid bestaat, waar mensen hun creativiteit echt kwijt kunnen. Plaatsen waar een zekere anarchie heerst. Het Werkspoorkwartier bijvoorbeeld. Oude gebouwen, die wachten op afbraak of een nieuwe bestemming, zijn in de periode daarvoor vaak broedplaatsen voor nieuwe initiatieven.
Een soort vrijstaat
Hebben we wel genoeg anarchistische plekken in Utrecht? Waar creatieve geesten hun gang kunnen gaan. Waar mogelijk spanning heerst met allerlei regelgeving in ons overgereguleerde en aangeharkte landje. Hebben we wel genoeg ruimte voor mensen die alleen maar gedijen in een soort vrijstaat?
Onbenut vastgoed
Waar zou dat nog kunnen? En moeten we dan denken aan fysieke plekken of kan dat ook door te denken in andere abstracties? Ik denk bijvoorbeeld aan een onderwerp van alweer een paar jaar geleden toen we ons als Utrecht Development Board tegen het onbenutte vastgoed in onze stad aan bemoeiden.
Dikte van de vloeren
Klein detail dat me is bij gebleven ging over de dikte van de vloeren in kantoren. Die zijn iets dunner dan volgens de regels nodig voor woningen..... Geen onzinnige regel maar misschien zijn er genoeg mensen te vinden die iets extra geluid van de bovenburen graag voor lief nemen als ze daardoor een betaalbare woning kunnen bemachtigen.
Anarchistische vrijdenkers naar Zeist?
Zo zijn er meer voorbeelden te bedenken. Onlangs kon een popmuziek voortbrengend gezelschap geen vervangende ruimte bemachtigen in Utrecht. Dat leek wel te kunnen in Zeist. Is dat erg? Of hoort buurtdorp Zeist gewoon gezien te worden als een prachtige buitenwijk van Utrecht waar nog plaats is voor anarchistische vrijdenkers en mooie muziek makende creatievelingen?
Rien Nagel
lid Utrecht Development Board
"Constructief, maar wel kritisch"
De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.
> Lees het hele interview