Column Trude Maas

Bedrijven: open de deuren!

Ooit hadden we gilden in Utrecht. Je leerde er een vak, kon opklimmen door vakmanschap. Je wist waaraan je begon.

De gilden schaften we af, met vele goede redenen. Leren en werken kwamen verder van elkaar af te staan. We bouwden een compleet bouwwerk van onderwijsinstellingen. Als je de schoolbanken achter de rug had, kwam het werken wel. Voor de praktisch opgeleiden wat eerder, voor de theoretisch geschoolden steeds later eigenlijk.

Uitgeleerd

Zo kun je nog steeds op je 23e afstuderen zonder dat je ooit een arbeidsorganisatie van binnen hebt gezien. Tegelijkertijd is het systeem en de studie-bekostiging zo georganiseerd, dat we eigenlijk ervan uitgaan dat je op je 23e wel uitgeleerd bent. Tja, mooi bedacht allemaal, maar inmiddels weten we beter.

Geen monopolie op leren

Na je 23e leer je ook nog van alles, meestal door het werk dat je doet. In de praktijk, van collega's, door cursussen en soms ook wel eens door terug te gaan naar je oorspronkelijke opleiding. De school heeft geen monopolie op leren. Toch knaagt er iets.

Mismatch

Door die grote afstand tussen onderwijs en arbeidsmarkt weet het onderwijs niet altijd wat er qua kennis en competenties verwacht wordt. Dat valt op te lossen door afspraken te maken.

Maar tussen de tamelijk vrije keus van de student en de even redelijk bedachte aangeboden opleidingen ontstaat toch een mismatch.

Er worden vakken gekozen waarvoor niet zoveel werk (meer) is. En er zijn vakken die hard nodig zijn, maar die weinig studenten kiezen. En dan zijn er ook nog werkgevers die 'helaas even geen tijd hebben om studenten te begeleiden', waardoor er minder studenten opgeleid worden dan nodig.

Stop op techniek en zorg

Zo is er her en der een numerus fixus op technische vakken en op opleidingen in de zorg. De omgekeerde wereld, zou je zeggen. In de polder sluiten bestuurders dan Haagse convenanten om beter samen te werken. Helaas zie je dan op de werkvloer niet meteen het effect. Natuurlijk is er geen ei van Columbus voor dit soort problemen.

Maar misschien is er wel een beginnetje. Niet nationaal, maar lokaal.

Open bedrijvendag

Elk jaar houden de scholen open dagen. Aankomende studenten gaan er met hun ouders naar toe, kijken rond en maken vaak een keuze gebaseerd op wat ze toevallig die dag zien. Leuke docenten, mooie lokalen, beste beentje voor natuurlijk.

Beeld van een vak

Waarom zouden we hier in de stad de arbeidsmarkt voor die opleidingen niet meteen wat zichtbaarder maken? Waarom organiseren we niet ook een open dag bij bedrijven? Zodat je een beeld krijgt van wat je zoal kunt gaan doen na je opleiding.

Voeg daar dan nog wat ex-studenten aan toe die zo'n drie jaar klaar met school zijn, en je krijgt een beeld van een vak. Geen ei van Columbus, maar wel een kans dat er bewuster gekozen wordt.

Juist nu

De tijd is precies goed. Veel bedrijven klagen immers over tekorten, ze kunnen niet groeien bij gebrek aan vakmensen. Juist nu zullen ze dus inzien dat ook zij hun best moeten doen om te maken dat studenten hun vak kiezen. En juist nu kan niemand meer wegkomen met 'te weinig tijd voor het begeleiden van stagiaires'.

Lenen bij de gilden

Een beetje leentjebuur spelen bij die oude gilden kan heus geen kwaad. Voor scholen niet en voor werkgevers niet. Samen komen we er in Utrecht wel uit toch?

Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board

 

Bedrijven: open de deuren! ]

> Aanmelden nieuwsbrief



» » Bedrijven: open de deuren!

Utrecht
Jeroen HermkensRien Nagel, Kees Rutten en Monique Mourits INTERVIEW

"Constructief, maar wel kritisch"

De kracht van de Utrecht Development Board? Drie leden geven een eenstemmig antwoord: de eigen koers los van de politiek, zoekend naar gesprek met de stad en de buurt. Kortom: allereerst in contact met de basis en niet met reguliere machtsfactoren.

> Lees het hele interview