Deel deze pagina:

Trude Maas

Column Trude Maas

Omgaan met stijgende misdaadcijfers

Zo actief als de burgers van Utrecht zijn bij elk bestemmingsplan, zo afstandelijk kijken velen naar de toegenomen misdaadcijfers. En het geweld waarmee dat gepaard gaat. Alsof het ons probleem niet is. Vanaf haar aantreden heeft burgemeester Sharon Dijksma erop gehamerd dat we hier iets aan moeten doen.

Hoe kunnen we –precies andersom– de enorme energie van jonge mensen inzetten ten dienste van de stad? We hebben ze immers hard nodig om Utrecht te maken. Er zijn al duidelijk groepen aan wie gevraagd kan worden hoe dat aan te pakken. Denk aan de buurtvaders en -moeders, de sportcoaches, de imams en de andere mensen die voorkwamen dat Utrecht afgelopen weken ging rellen rondom Corona. Lees over die mogelijkheden in de mooie column van Niek Amelink voor onze site. Er moeten manieren zijn waarop zij hun kennis en ervaring kunnen delen.

Stad van Nijntje en narco

Want er zijn aspecten van Utrecht, waarop we minder trots kunnen zijn. Utrecht blijkt ongerust veel jonge criminelen te herbergen bijvoorbeeld. En we zullen toch niet echt trots zijn bij het bericht dat we een gerenommeerde opleiding tot plofkraker in de stad hadden. Dat we spil zijn in witwassen en nog zo wat nare zaken. Ja, we zijn de stad van Nijntje, maar kennelijk ook van narco.

Stimuleer snuifschaamte

Wijzen naar de politie en de gemeente om de ondermijnende criminaliteit aan te pakken, helpt niet. Er moet meer gebeuren. Ook voor dit soort items geldt ‘Utrecht maken we samen’.
Er moeten immers heel wat mensen weet hebben van zaken die niet door de beugel kunnen. Er worden ogen dichtgedaan. Tijdig melden had kunnen helpen.

Hoe pakken we de vraag naar XTC, naar cocaïne en heroïne aan? Misschien moet er net zoals de anti-rook acties van longarts Wanda de Kanter en anderen een initiatief komen dat ‘snuifschaamte’ stimuleert.  Zolang klanten drugs wensen, blijft de handel bestaan. Wie spreekt die klanten aan?

Connecties maken

De vraag beperken lijkt een lange weg. Er is meer mogelijk om de verleidingen voor de jeugd te beperken  – die beginnen met tegen betaling ‘een pakje wegbrengen’ op je fiets, zodat de aankoop van die dure schoenen in zicht komt. Bedrijven, opleidingen, organisaties, scholen in de stad kunnen elk plannen ontwikkelen om deze verleidingen te voorkómen.

Het draait om connecties maken met de jongeren. Een paar voorbeelden. Eerst bij de ondernemingen en bedrijven: als we blijven discrimineren bij stageplaatsen, stimuleren we misschien de criminele stageplaatsen wel. Dan de school: de aloude conciërge kan terugkeren, omdat die een scherp oog heeft voor wegglijdende jongeren en ze bij de lurven durft te grijpen. Of neem de cultuur. Via de favoriete rapper of diskjockey ontstaat betrokkenheid met muziek, optredens, toneel. Helpen bij het veelkoppige proces van een film maken, een festiviteit op poten zetten, al is het voor later in 2022. Tot slot: het Ondernemersfonds dat een buurtconciërge betaalt die op straat contacten legt met jan-en alleman in een wijk.

Motivatie

De kreet ‘Utrecht maken we samen’ geldt hier zeker. En zo moeilijk is het niet. De vele Utrechtse vrijwilligers die zich inzetten bij ‘Taal doet Meer’ werken één op één met minder taalvaardige jongeren, bouwen een band op, bespreken gedachten en plannen. Kijk ook hoe FC Utrecht de jeugd op de tribunes herkent en er steeds meer verder bij de organisatie weet te betrekken. De FC heeft de jongeren ook nodig. Hoe de motivatie wordt opgekweekt om iets anders met je leven te doen dan azen op (handel in) drank en drugs.

Grenzen stellen

De gemeenteraad buigt zich komende dagen over de nota ‘Grenzen stellen, perspectief bieden’. Belangrijk. Waar wordt gesproken over ‘de donkere kant van de stad’ kunnen wij burgers niet wegkijken, ook wanneer het gaat om de vraag naar harddrugs. Er is een grens aan polderen en gedogen. Die grens moet duidelijk zijn.

Trude Maas
Voorzitter Utrecht Development Board

> Aanmelden nieuwsbrief

Home » Columns » Omgaan met stijgende misdaadcijfers